تحریم مانند نسیمی است بر کوه دماوند! این تحریم‌ها اثر مثبت دارد و باعث سازندگی و بالندگی می‌شود؛ این تحریم‌ها را خدا فرستاده برای اینکه ما به خودمان بیاییم و خودمان را تقویت کنیم و خودکفا شویم؛ اینها حرف هایی بود که برخی مقامات در باره تحریم می‌گفتند و بنده همه را شنیدم. کم کم این اظهارات تبدیل شد به اینکه این تحریم‌ها ظالمانه است. یعنی کم کم نگاه به تحریم‌ها واقع بینانه شد تا جایی که الان رسانه‌ها از ما می‌خواهند تاثیر تحریم‌ها را بر محیط زیست بیان کنیم. حقیقت مطلب این است که این تحریم‌ها تمام جنبه‌های حیات اجتماعی ما را تحت تاثیر قرار داده و تخریب کرده است.

 طبق تحقیقات انجام شده در سال 2005 میلادی، میزان خسارت ناشی از آلودگی هوا در بخش سلامت کشور 9 میلیارد تومان بود. در تهران دچار یک بحران زیست محیطی شدیم و دستیابی به استانداردهای آلودگی یورو 4 در خودروها به تاخیر افتاده است. در زمینه مقابله با گرمایش زمین دچار مشکل شدیم و نتوانستیم مشکل ریزگردها را حل کنیم. حداقل 50 درصد این مشکلات مربوط به تحریم‌ها است. در تاسیسات نفتی ما مثل پالایشگاه جم، شعله‌های سرکش فلر تا 70 متر به آسمان می‌رود. این شعله‌ها باعث می‌شود گاز با ارزش این مملکت به عنوان ضایعات بسوزد و به حلق هم مملکتی‌های ما در نقاط مختلف استان بوشهر برود. در همان پالایشگاه جم در بوشهر می‌بینیم که گوگرد حاصل از تصفیه گازها را کنار خیابان می‌ریزند و یک انبار ندارند که به طریق صحیح صنعتی اینها را به بنادر فروش منتقل کنیم. گوگرد را کنار جاده می‌ریزند و ماشین‌ها که از رویش رد می‌شوند تبدیل به گرد می‌شود و به ریه هموطنان ما می‌رود؛ یا اینکه در بنادر با ابتدایی ترین وسایل این گوگرد را سوار کشتی می‌کنند که مقدار زیادی از آن داخل آب خلیج فارس شده، آب را اسیدی می‌کند و زندگی را از بین می‌برد. همه اینها در اثر تحریم‌ها است زیر اجازه ورد تکنولوژی‌های جدید را نداریم.

 در این چند سال نتوانستیم تکنولوژی‌های جدید در این حوزه‌ها را وارد کشورکنیم. اجازه نمی‌دهند. مثلا می‌گویند سرمایه گذاری در صنایع نفت از 40 میلیون دلار به این طرف قدغن است. 40 میلیون دلار در صنایع نفت مثل پول تو جیبی است. صنعت نفت ما برای نوسازی نیاز به سرمایه گذاری‌های میلیارد دلاری دارد و اجازه نمی‌دهند ما تکنولوژی‌های جدید را استفاده کنیم. در بندر امام وسایل اطفای حریق یا وسایل ممانعت از پخش آلودگی‌ها در خلیج فارس با ده برابر قیمت خریداری می‌شود چون نمی‌گویند مقصد ایران است. جنس را به دوبی می‌فرستند از آنجا به استانبول و بعد کراچی و. .. بعد ده برابر قیمت به ایران می‌رسد. همین است که ما در زمینه‌های مختلف جلوگیری از آتش سوزی و یا جلوگیری از آلودگی‌ها کمبود داریم.

سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیز داری هیچ چیزی برای اطفای حریق ندارد. منطقه‌‌ای در اطراف دماوند دچار آتش سوزی شده بود و به سازمان جنگل‌ها خبر دادیم. بعد نیم ساعت با یک وانت آمد و چهار نفر نیرو آمدند. وسائل اطفای حریق شان ترکه‌های شاخه‌های زبان گنجشک و بید مجنون بود. شاخه‌های تازه را کنده بودند که برسر آتش بزنند و خاموشش کنند. یعنی هیچ چیز ندارند و هرجا که جنگل‌ها آتش می‌گیرد، تنها کاری که می‌کنند این است که از قوای مردمی استفاده کنند. می‌گویند هلیکوپتر! هیچ جای دنیا برای خاموش کردن آتش از هلیکوپتر استفاده نمی‌شود. تانکر آب و هواپیماهای اطفای حریق را به ما نمی‌فروشند. یعنی تمام جنبه‌های زندگی ما تحت تاثیر است از غذا و دارو و از وسایل صنعتی. حتی وسایل صنعتی چند منظوره که هم می‌توانند در صنعت نفت استفاده شوند و هم احتمالا در صنعت هسته‌‌ای را به ما نمی‌دهند. تا وقتی توافق ایجاد نشود اجازه واردات اینها را نداریم.

تحریم‌ها تمام جنبه‌های زندگی ما را تحت تاثیر قرار داده. داروهای بیهوشی تاریخ مصرف گذشته در یکی از بیمارستان‌های معروف تهران مصرف شد و باعث فوت چند نفر شد. چطور می‌شود روی جان اینها درصد گذاشت؟ هر سال در تهران 5 هزار نفر بر اثر آلودگی هوا جان می‌دهند. شما چطور می‌توانید روی اینها قیمت بگذارید؟ در زمینه ریزگرد‌ها، ما پول داریم ولی نمی‌توانیم تکنولوژی وارد کنیم. الان 93 درصد آب کشور در بخش کشاورزی مصرف می‌شود. در کشاورزی آب را به همان روشی مصرف می‌کنیم که زمان کوروش کبیر مصرف می‌شد. ما برای کاهش مصرف آب کشاورزی نیاز به استفاده از روش‌های جدید داریم اما تکنولوژی استفاده از آبپاشی قطره ای، بارانی یا مه پاش را به ما نمی‌دهند. همین است که امروز برای تامین آب صنعت و آب شرب دچار مشکل شده ایم. می‌بینید که این تحریم‌ها نه تنها بر نفت و گاز و ریزگرد و دارو اثر می‌گذارد بلکه حتی بر روی آب آشامیدنی ما و کیفیت و کمیت آن هم موثر است.

آقای روحانی، رئیس جمهور، گفتند که تحریم‌ها حتی بر روی آب آشامیدنی ما هم اثر گذاشته. این حرف کاملا درست است. تاثیرش این است که ما تکنولوژِی، وسایل و تجهیزات مناسب برای تصفیه آب را نداریم. مجبور هستیم از آب‌های زیر زمینی استفاده کنیم اما این آبها کیفیت مناسبی ندارند و مشکل تصفیه داریم. یک استکان آب بریزید و ببینید ته ظرف چقدر رسوب دارد. اگر تکنولوژی داشتیم و می‌توانستیم مثلا از سیستم‌های جدید آبیاری که در آمریکا استفاده می‌شود، استفاده کنیم، در آن صورت دیگر مجبور نبودیم مقداری زیادی از آب را در کشاورزی هدر دهیم. در زمینه تصفیه آب از نظر تکنولوژیکی دچار اشکالات زیادی هستیم. چون این تکنولوژی‌ها دو منظوره است و هم به درد آب می‌خورد و هم برای راکتورها استفاده می‌شود، نمی‌گذارند ما آن را داشته باشیم.

یادم هست آقای احمدی نژاد یک بار گفت «آقا! ما می‌رویم فلان راه را پیدا می‌کنیم برای ورود فلان تکنولوژی. بعد غربی‌ها بلافاصله متوجه شدند و راهش را بستند.» مرد حسابی! بیکار بودی بگویی اینقدر قطعنامه صادر کنید تا قطعنامه دانتان پاره شود؟ تحریم‌ها تمام جنبه‌های زندگی اجتماعی، بهداشتی، آموزشی، فرهنگی، نظامی و. .. را تحت تاثیر قرار داده. شما وقتی برای اطفای حریق ده برابر قیمت یک قطعه را می‌پردازید تا آن را وارد ایران کنید برای جاهای دیگر پول می‌ماند؟

پیش بینی من این است اگر امروز توافق شود، حدود 5 سال زمان می‌برد تا مشکلات محیط زیست به حالت قبل برگردد. البته الان شرکت‌ها و نمایندگی‌ها و سرمایه گذاران پشت درهای ایران صف کشیدند برای اینکه ایران یک بازار سودده است. ولی از رفع تحریم‌ها نباید انتظار معجزه داشت. مسائل آنی حل نمی‌شود. زمان می‌برد تا رفع شود. بالاخره اینجا ایران است و ما مسائل مربوط به اینجا را داریم از جمله مدیریت ایرانی. ایران یک کشور جهان سومی است و ما نمی‌توانیم مثل اروپا و آمریکا مدیریت داشته باشیم یا عمل کنیم..بنابراین نمی‌توانیم در کوتاه مدت انتظار معجزه داشته باشیم اما مشکلات به تدریج حل می‌شوند.

ما از چهار جانب تحریم هستیم. اوباما می‌تواند بلافاصله همه تحریم‌ها را رفع کند. کنگره آمریکا ورق به ورق تحریم‌ها را می‌بیند تا آنها را لغو کند. حدود 6 ماه طول می‌کشد تا شورای امنیت سازمان ملل تحریم را بردارد. تحریم‌های اتحادیه اروپا هم هست. هرکدام از این چهار مرجع باید روی رفع تحریم‌ها نظر داشته باشند. تازه مسئله اتمی یکی از دلایل تحریم‌ها است. شما می‌دانید که جهان غرب از ایران می‌خواهد مسائل دیگری را هم رعایت کند. به همین دلیل تحریم‌ها به طور کلی و آنطور که ما انتظار داریم برطرف نمی‌شود ولی قسمت عمده آن در ظرف پنج سال برطرف می‌شود و تاثیرات مثبتی روی بهبود وضعیت محیط زیست خواهد داشت.

زلیخا مرد از این حسرت که یوسف گشت زندانی

چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی