اهداي خون يك سنت پسنديده است. از زماني كه علم پزشكي به مرحله‌اي از پيشرفت رسيد كه امكان انتقال خون افراد به يكديگر بر اساس گروه‌هاي خوني مختلف ممكن شد، انسان‌ها براي كمك به يكديگر و حفظ جان افرادي كه به دلايل مختلف اعم از تصادفات و اعمال جراحي نيازمند خون بودند اين مايع حياتي به آنها اهداشود، به هم خون مي‌دادند. در حالي كه براي فرايند انتقال خون از عنوان اهدا به معناي هديه دادن استفاده مي‌شود كه نشان دهنده اين است كه اين انتقال بايد رايگان و در قالب هديه صورت بگيرد. با وجود اين، چندي است شايعاتي مبني بر خريد و فروش خون در بخش خصوصي و همچنين دادن هديه نقدي براي اهداي خون مطرح شده است كه رئيس سازمان انتقال خون روز گذشته به آن پاسخ داد.
روز گذشته رئيس سازمان انتقال خون ايران توضيحاتي درباره پرداخت هزينه به اهداكنندگان خون در مراكز خصوصي ارائه داد. علي اكبر پورفتح‌ا... درباره پرداخت هزينه به اهداكنندگان خون و همچنين پاسخ به شايعاتي مبني بر خريد و فروش خون در بخش خصوصي، گفت: در سازمان انتقال خون در وزارت بهداشت و با همكاري سازمان غذا و دارو به دنبال توليد صد درصد داروهاي مشتق از پلاسما، با پلاسماي ايراني هستيم. رئيس سازمان انتقال خون با تاكيد بر اينكه در مجوزي كه به اين مراكز خصوصي داده شده، بحث خريد و فروش مطرح نيست، گفت: بر اساس آيين‌نامه‌اي كه تائيد شده، اجازه مي‌دهيم اين مراكز به اندازه رفت‌و‌آمد اهدا‌كننده به او هزينه پرداخت كنند. البته اين هزينه‌ها قابل توجه نبوده و معادل هزينه يك تاكسي سرويس است. بنابراين در اين زمينه با بخش خصوصي همكاري كرده و مجوزهايي به بخش خصوصي داده مي‌شود. به گزارش ايسنا، او با بيان اينكه اين كار در مراكز پلاسما فرزيس خصوصي انجام مي‌گيرد كه آيين‌نامه آن نيز در سايت سازمان غذا و دارو وجود دارد، گفت: تعداد اين مراكز داراي مجوز 6 مركز است، اما مجوزهاي صادر شده بيش از اينهاست. از آنجايي كه اين مراكز استانداردهاي خاصي را دارند و بايد امكانات خاصي را فراهم كنند تا مورد تائيد سازمان‌هاي غذا و دارو و انتقال خون قرار گيرند؛ تاكنون به حدود 30 مركز مجوز داده شده اما هنوز همه آنها به بهره‌برداري نرسيده‌اند. در همين جهت ما تلاش مي‌كنيم كه ظرفيت 600 هزار ليتري پلاسما را در كشور داشته باشيم به صورتي كه ماده خام آن ايراني باشد.
خريد و فروش اعضا، مفر مستضعفان و مقر سودجويان
در حالي رئيس سازمان انتقال خون از پرداخت هزينه‌اي به عنوان هزينه رفت و آمد به افراد اهدا‌كننده خون در كشور خبر مي‌دهد كه بر اساس آنچه در باور همه ما وجود دارد انتقال خون بيشتر كاري شبيه هديه دادن است كه بدون منافع و چشمداشت مادي و براي رضاي خدا و ثواب الهي و ياري به هم‌نوعان انجام مي‌شود. زيرا اگر قرار باشد براي دريافت خون افراد پول دريافت كنند اين كار جنبه خريد و فروش گرفته و براي خود بر همين اساس نرخ‌هاي مشخص خواهد داشت. همانطور كه تجربه تاريخي ما درباره دريافت كليه و ساير اعضاي بدن كه با انجام اين اعمال خداپسندانه به مفري براي تامين هزينه‌هاي زندگي براي افراد مستضعف و زير خط فقر و مقري براي افراد سودجو و خريداران به عنوان محل كسب درآمد تبديل شد پيش بيني مي‌شود با پرداخت پول به اين افراد اين فرايند شكل خريد و فروش به خود بگيرد.
از دايره مينا تا مافياي اعضاي بدن
زماني كه سال 1353 داريوش مهرجويي فيلم سينمايي «دايره مينا» را ساخت خريد و فروش نه تنها خون بلكه حتي كليه هم به شكل امروزي آن و در قالب مافيا انجام نمي‌شد و اين كار بيشتر شكل ثواب و كاري خداپسندانه را داشت. اين فيلم داستان پسر جواني به نام علي است كه وقتي پدر بيمارش، را براي معالجه به بيمارستان بزرگي مي‌برد، نمي‌تواند پدرش را بستري كند تا اينكه با شخصي به نام سامري آشنا مي‌شود. سامري به پدر و پسر مي‌گويد كه اگر مي‌خواهند به سادگي پول زيادي به دست آورند فرداي آن روز منتظر او باشند. صبح روز بعد سامري، علي و پدرش را سوار كاميوني مي‌كند كه چند نفر ديگر در آن هستند. در آزمايشگاه سامري در مقابل دريافت خون
۲۰ تومان به او مي‌دهد. سامري دلال خون است و خون مستمندان و معتادان را ارزان مي‌خرد و به بيمارستان‌ها مي‌فروشد. سامري از پسر مي‌خواهد براي او كار كند و براي آزمايشگاه خون‌گيري دهنده خون جمع‌آوري كند و بدين‌ترتيب علي تبديل به يكي از پادوهاي سامري مي‌شود. حال پدر روز به روز وخيم‌تر شده تا اينكه مي‌ميرد اما علي در اين كار روز به روز جلوتر مي‌رود و زندگي تازه‌اي را شروع مي‌كند.
ايران نيازي به خريد و فروش خون ندارد
يكي از اعضاي كميسيون بهداشت مجلس به آرمان مي‌گويد: تا وقتي كه خود سازمان انتقال خون مبالغي را به عنوان هديه به اهدا كنندگان تقديم مي‌كند اين كار به هيچ‌وجه جنبه خريد و فروش به خود نمي‌گيرد. محمد حسين قرباني ادامه مي‌دهد: اين بازار زماني ممكن است شكل بگيرد كه بخش خصوصي و خود افراد اين كار را انجام دهند. او با اشاره به اينكه اگر سازمان هديه‌اي رادر قالب خوراكي يا حتي پول به افراد اهدا كننده خون پرداخت كند نبايد اين كار را با خريدو فروش مقايسه كرد، مي‌افزايد: براي تشويق مردم و قدرداني از آنها اين اقدام نه تنها مشكلي ندارد بلكه لازم است و بايد ترويج شود. او با اشاره به اينكه خود خون را نمي‌توان خريد و فروش كرد، مي‌گويد: آن چيزي كه در دنيا مرسوم است، بحث فرآورده‌هاي خوني و پلاسماي مشتق از خون است. تعداد كمپاني‌هايي كه در دنيا اين داروها را توليد مي‌كنند محدود است و حداكثر هفت تا 10 كمپاني هستند كه داروهاي مشتق از پلاسما را توليد مي‌كنند و به فروش مي‌رسانند كه به ايران هم صادر مي‌شود. در حال حاضر بيش از 50 درصد داروهاي مشتق از فرآورده‌هاي خوني از پلاسماي ايراني تهيه مي‌شود و از همين رو، تنها كشور در خاورميانه هستيم كه پلاسما را با استانداردهاي اروپا منطبق كرديم و اين يك دستاورد بزرگ براي كشور محسوب مي‌شود.
ايران، مهد اهداي خون است
يكي از متخصصان قلب و عروق كشور كه تجربه زيادي از انتقال خون به بيماران حين عمل جراحي دارد در اين مورد به آرمان مي‌گويد: با توجه به افزايش تصادفات و نياز خوني بخش وسيعي از بيماران كشور به اين مايع حياتي اين اقدامات بايد انجام شود. منوچهر قاروني ادامه مي‌دهد: در حالي كه در خريد و فروش كليه و ساير اعضاي بدن ما با يك فرد مشخص تحت عنوان دريافت كننده و يك اهدا كننده واحد روبه رو هستيم كه قابل شناسايي است در فرايند خون دادن به لحاظ ماهيتي نمي‌توان منتظر بود اين بازار شكل بگيرد؛ زيرا ميزان خون و انتقال آن تنها از كانال بيمارستان و مركز درماني ميسر است و فقط از كانال بيمارستان قابل انتقال است. آن چيزي كه در دنيا مرسوم است، بحث فرآورده‌هاي خوني و پلاسماي مشتق از خون است كه در برخي جاها خريد و فروش مي‌شود. او مي‌افزايد: ارسال خون در هيچ جاي دنيا اتفاق نمي‌افتد مگر درشرايط بحراني در حالي كه بروز چنين مشكلي براي ايران به عنوان مهد اهداي خون غير قابل باور است.
منبع : آرمان
خبرگزایر ایسنا: رییس سازمان انتقال خون ایران توضیحاتی در خصوص پرداخت هزینه به اهداکنندگان خون در مراکز خصوصی ارائه داد.
دکتر علی اکبر پورفتح‌الله در خصوص پرداخت هزینه به اهداکنندگان خون و همچنین پاسخ به شایعاتی مبنی بر خرید و فروش خون در بخش خصوصی، گفت: در سازمان انتقال خون در وزارت بهداشت و با همکاری سازمان غذا و دارو به دنبال تولید صد درصد داروهای مشتق از پلاسما، با پلاسمای ایرانی هستیم.
پورفتح‌الله با بیان اینکه بخشی از این موضوع با استفاده از ظرفیت انتقال خون با عنوان پلاسمای بازیافتی است، اظهار کرد: بخش دیگر این موضوع با همکاری بخش خصوص است؛ به این صورت که مجوز جمع‌آوری و اهدای پلاسما را به منظور تولید داروهای مشتق از پلاسما به بخش خصوصی می‌دهیم.
وی در همین خصوص افزود: این کارها کاملا زیر نظر وزارت بهداشت اداره شده و استانداردهای آنها با نظارت سازمان‌های غذا و دارو و انتقال خون کنترل می‌شود. پلاسمای تولیدی آنها در فرایندی با نظارت وزارت بهداشت به فاکتور 8، 9 و محصولات دیگر تبدیل و دوباره دریافت می‌شود.
رییس سازمان انتقال خون با تاکید بر اینکه در مجوزی که به این مراکز خصوصی داده شده، بحث خرید و فروش مطرح نیست، گفت: بر اساس آیین‌نامه‌ای که تایید شده، اجازه می‌دهیم این مراکز به اندازه رفت‌و‌آمد اهدا‌کننده به او هزینه پرداخت کنند. البته این هزینه‌ها قابل توجه نبوده و معادل هزینه یک تاکسی سرویس است. بنابراین در این زمینه با بخش خصوصی همکاری کرده و مجوزهایی به بخش خصوصی داده می‌شود.
پورفتح الله با بیان اینکه در زمینه خون و فرآورده‌های خونی نگاه ملی انتقال خون در کشور وجود دارد و در تمام کشور همین یک نگاه حاکم است، اظهار کرد: یک اهدا‌کننده خون کامل در تمام دنیا برای اهدای پلاسما باید حداقل 24 بار در سال مراجعه کند و هر بار حدود دو ساعت وقت می‌گذارد؛ بر همین اساس باید برای یک اهدا‌کننده کامل یک هزینه رفت‌و‌آمد را منظور کرد.
