نشر این خبر با یاد ناشر"سرزمین جاوید" شایسته است
نایب رئیس انجمن علمی روان شناسان ایران با اشاره به اینکه نزدیک به یک چهارم جمعیت کشور اختلال روانپزشکی دارند، گفت: آخرین آماری که از بیماری های روانی در کشور وجود دارد حدود 23 درصد است که این آمار مطابق با آمار جهانی در کشورهای پیشرفته، درحال توسعه و توسعه یافته به یک نسبت پیشرفت داشته است.
دکتر مجید صادقی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران توجه به بهداشت روان در کشور را در کاهش بروز بیماری های روانی بسیار با اهمیت دانست و گفت: بیماری های روانی بعد از بیماری قلب و عروق و تصادفات رانندگی جاده ای؛ بیشترین آمار را به خود اختصاص می دهد و از هر 4 خانواده یک خانواده درگیر بیماری روانی است.
وی با تاکید بر اینکه اضطراب و افسردگی تقریبا دو سوم بیماری روانی را تشکیل می دهند، خاطرنشان کرد: بیماری های روانی خاموش و بی سر و صدا هستند و اضطراب و افسردگی جزو شایع ترین بیماری روانی است که در زنان به دلیل تفاوت های فیزیولوژیک و نقش اجتماعی زنان در جامعه یک و نیم تا دو برابر بیشتر از مردان بروز می کند و ممکن است تا پایان عمر بیمار به آن مبتلا باشد.
جوانی بیشترین خطر ابتلا به بیماری های روانی
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران دوره جوانی را بیشترین زمان ابتلا به بیماری های روانی دانست و یادآور شد: بیماری های روانی باعث تغییراتی در مغز بیمار می شود و به شکل اختلالات روانی در بیمار بروز می کند که بروز این بیماری ها از دهه 2 و 3 عمر فرد که در اوج توانمندی و بالا بودن عملکرد است ایجاد می شود. همچنین در دوران سالمندی بیمار به زوال عقل و آلزایمر هم دچار می شود.
صادقی با تاکید بر این مطلب که مبتلایان یه بیماری های روانی دچار بیشترین تغییر حالت در بدن می شوند، بیان کرد: تغییر در عملکرد، ایجاد افکار غیر معمول، تغییر در خلق و خو و خواب، بی اشتهایی، عدم تمایلات جنسی، افسردگی های بی جهت و خوشی های بی دلیل از عوارض ابتلا به بیماری های روانی است. همچنین در مواردی بیمار با علایم جسمی مانند سر دردهای غیر عادی، دل درد، سوء هاضمه، مشکلات قاعدگی و دردهای پراکنده در بدن به روانپزشک مراجعه می کند.
مشکلات روانی در کودکان به صورت بیش فعالی بروز می کند
نایب رئیس انجمن علمی روان شناسان ایران بروز بیماری های روانی را در کودکان به صورت بیش فعالی دانست و افزود: بیش فعالی و کم توجهی بیماری است که در پسران بیشتر از دختران ایجاد می شود که باید درمان شود تا فرد در آینده با مشکل جدی مواجهه نشود. همچنین والدین روش های فرزند پروری را به شکل صحیحی اجرا کنند و با شناختن ظرفیت و توانایی های کودک خود و دیگران؛ توقع انجام فعالیت ها را از وی داشته باشند.
وی با اشاره به این نکته که درصد قابل توجهی از این بیماران قابل درمان هستند، اظهار کرد: بسیاری از بیماری های دیگر مانند دیابت و فشار خون درمان نشده باعث بروز بیماری های روانی در فرد می شود و با کنترل، مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک معالج و درمان آنها می توان از مبتلا شدن فرد به بیماری های روانی جلوگیری کرد.
مهاجرت عاملی موثر در افزایش بروز اختلال روانپزشکی
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران مهاجرت را عامل موثری در افزایش بروز بیماری های روانی دانست و گفت: مهاجرت از روستا به شهر و از شهرها به کشور های دیگر باعث افزایش بیماری های روانی و آسیب به فرد می شود. شهرنشینی و آلودگی هوا همدر بروز بیماری ها موثر است.
صادقی تغذیه مناسب، تغییر در سبک زندگی، ورزش و وقت گذراندن با خانواده را راهکاری موثر در جلوگیری از بروز بیماری های روانی دانست و در پایان خاطرنشان کرد: بهتر است که به این بیماران روانی برچسب نزنیم، طردشان نکنیم و فکر نکنیم که باید از آنها دوری کرد زیرا آنها به دلیل ترس از برچسب خوردن در جامعه از مراجعه کردن به پزشک خودداری می کنند.
یکی ش هم منم . . . لابد . شما ها خوبین !
سلامت روانی - اجتماعی مردم را جدی بگیرید
روانپزشکان نگران سلامت روان مردماند؛ گروهی از آنها که پس از اتفاقات دی ماه، یعنی سقوط هواپیمای ایران – اوکراین و حاشیههای بعدش، درباره تأثیر این حوادث بر روان مردم، هشدار داده بودند، روز گذشته در بیانیهای تحلیلی از مسئولان خواستند تا سلامت روانی–اجتماعی مردم را جدی بگیرند و با آنها صادق باشند. اعضای هیأتمدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران در بخشی از این بیانیه نوشتهاند: «افزایش امید اجتماعی و اعتماد عمومی یکی از پایههای حفظ سلامت روان است. بارها مورد پرسش قرار گرفتهایم که چگونه میتوان مردم و بهویژه جوانان را امیدوار کرد و مانع افزایش بیاعتمادی آنها شد. سرمایه اجتماعی که بازتاب اعتماد و پیوندهای متقابل فردی و گروهی مردم با یکدیگر و با مسئولان دانسته شده، رو به افول است. رویدادهای ناگواری که به اندازه کافی خوب مدیریت نشدند در کنار تحریمهای فزاینده و ظالمانه خارجی، در تشدید دشواریهای اقتصادی و اجتماعی سالهای اخیر نقش داشتهاند. اگر با ملت به شیوه خردمندانهتری تعامل شود، تحمل و هضم چالشها و پیچیدگیهای زندگی برایشان آسانتر خواهد شد.» هیأتمدیره انجمن علمی روانپزشکان ایران در این بیانیه به سه آسیب و معضل روانی در جامعه ایران اشاره کرده: «یک؛ ما به اقتصاد نیرومندتری نیاز داریم. تقویت اقتصاد ملی نیازمند رونقِ تولید به جای حمایت از سرمایه مالی و دلالبازی است. سرمایه مالی بسیار فسادپذیر و آسیبزا است. بیتردید بخش عمده این موضوع در حیطه کاری اقتصاددانان است؛ اقتصاددانانی که هم به رشد اقتصادی و هم به توسعه متوازن و توزیع عادلانه ثروت در جامعه اولویت میدهند. بدبینی، نومیدی و بیاعتمادی فراگیر راهی جز شفافسازی اقتصاد ندارد.» براساس آنچه در این بیانیه آمده، دومین مسأله عدالتخواهی جامعه است. سوءمدیریتها بهویژه در سطوح کلان همراه تحریمها، علاوه بر افزایش فقر و بیکاری، به تشدید نبود شفافیت هم انجامیده است، این شرایط خاص بستر قطبیشدن ثروت و قدرت و افزایش فساد را در نظام اقتصادی فراهم میکند. بنابراین باید مردم را هر گونه که هستند، پذیرفت. میان مردم تبعیض قایل نشد و با بهانه اصلاحطلب یا اصولگرا، سنی یا شیعه، فارسیزبان یا غیرفارسیزبان، زن یا مرد و باحجاب یا بدحجاب، آنها را از یک زندگی باکرامت و احساس موثربودن، محروم نکرد. سومین موضوعی که انجمن علمی روانپزشکان ایران به آن اشاره کرده، مشکلات بیخبری و بیهنجاری در جامعه است. در پژوهشهایی که در دهه 80 در ایران انجام شد بالاترین نیاز اعلامشده مردم در این شرایطِ بحرانی، اطلاعرسانیِ بههنگام و درست بوده است. این انجمن در بیانیهاش تأکید میکند که باید با مردم صادق و شفاف بود و در ادامه نوشته: «مسئولان جامعه علاوه بر صداقت و شفافیت باید در برابر خطاهای خود پوزش بخواهند تا دیوار حائل دفاعی کوتاهتر شده و به مردم نزدیکتر شوند؛ نه آنکه هر کس مسئولیت خطا را به گروه دیگری از مسئولان بسپارد. پذیرش مسئولیت باید به دور از فرافکنی باشد. جایز نیست با مغالطه و بهرهگیری از فنون کلامی یا با شریککردن بیمورد دیگران، حتی دشمنی که دشمنی او در سایر موارد محرز است، چنین نشان داد که توان پذیرشِ مسئولیتِ سهمِ خود را از خطاها نداریم.» پیش از این در بیستوششم دی هم گروهی از متخصصان سلامت روان با هشدار به مسئولان کشور و با اشاره به اتفاقات اخیر اعلام کرده بودند که اعماق فاجعه میتواند فراتر از تابآوری و هضمپذیری مردم دردمند کشور باشد و اين مسأله ميتواند موجب بروز كنشهايي ويرانگر و پرخاشگرانه شود و گفت و شنید در فضايي فرهنگي را بين حاكمان و مردمان ناممكن سازد. در آن بیانیه هم بر اصل صداقت تأکید شده بود.