نشر این خبر با یاد ناشر"سرزمین جاوید" شایسته است

روزهای پس از انتخابات دهم ریاست‌جمهوری، روزهای ملتهب و پر تنشی بود. یکی از این‌روزها 18تیر ۸۸ بود. در آن روز گروهی از جوانان و دانشجویان به مناسبت دهمین سالگرد حمله به کوی دانشگاه به خیابان آمده بودند؛ مراسم ۱۸تیر و اعتراضات پایان یافت، اما نیروی انتظامی ماند و بیش از ۲۰۰بازداشتی. ناجا برای تعیین‌تکلیف بازداشتی‌ها با دادستانی هماهنگ می‌کند. دستور می‌آید بازداشتی‌ها به کهریزک منتقل شوند. دستوری که سرآغاز حادثه تلخی بود. پس از چهار روز که خبر بدرفتاری و ضرب‌و‌شتم بازداشت‌شدگان که منجر به کشته شدن محسن روح‌‌الامینی، محمد کامرانی و امیرجوادی‌فر شد، به مقام معظم رهبری می‌‌رسد، ایشان بلافاصله دستور تعطیلی این بازداشتگاه را صادر و گروهی را برای بررسی مساله مامور می‌کنند. گروهی از مسئولان ناجا برای رسیدگی به اتهاماتشان تعلیق می‌شوند. در مهرماه سال ۸۸ سردار علی‌قلی فودازی به ریاست بازرسی پلیس پایتخت منصوب شد. او در زمانی که ریاست بازرسی پلیس پایتخت را برعهده داشت، مسئول رسیدگی به پرونده بازداشتگاه کهریزک نیز بود. او معتقد است: سه نفری که در کهریزک فوت کردند سرما خورده بودند و بر اثر مننژیت فوت کردند.
 

در کهریزک بمانند
رئیس پیشین بازرسی پلیس تهران در ارتباط با مسئولیت برخی فرماندهان سپاه در بازداشتگاه کهریزک گفت: بازداشتگاه کهریزک توسط مسئولان وقت ناجا راه‌اندازی شده بود و جز نیروی انتظامی هیچ ‌دستگاه دیگری در این بازداشتگاه مسئولیت نداشت. سردار فودازی ادامه داد: بازداشتگاه کهریزک در سال ۸۸ نیز تحت نظر نیروی انتظامی بود و هیچ‌کدام از سرداران سپاه در آن نقشی نداشتند. او درباره اظهارات سردار احمدی‌مقدم مبنی بر نامناسب بودن این بازداشتگاه و نگهداری بازداشتی‌ها به اصرار مقامات قضائی، اظهار داشت: سردار رجب‌زاده که در آن زمان مسئولیت فرماندهی تهران بزرگ را برعهده داشت، اعلام کرد که این بازداشتگاه بیش از این ظرفیت نگهداری بازداشت‌شدگان ۱۸تیر سال ۸۸ را ندارد و باید به جای دیگری منتقل شود، اما دادستانی تاکید داشت به دلیل اینکه برای نگهداری این افراد جا نداریم، باید این افراد تا زمان تعیین تکلیف در بازداشتگاه کهریزک نگهداری شوند. سردار فودازی درباره نگهداری بازداشت‌شدگان در سلول زندانیان خطرناک به ایلنا گفت: اصلا چنین مساله‌ای صحت ندارد، چراکه سلول این دو گروه از یکدیگر جدا بود. وی خاطرنشان کرد: برای بازداشت‌شدگان ۱۸تیر ۸۸ دو اتاق بزرگ در نظر گرفته شده بود که آنها در آنجا نگهداری شوند و هیچ‌گونه ارتباطی میان این بازداشت‌شدگان و اراذل و اوباشی که پیش از این در کهریزک نگهداری می‌شدند، وجود نداشت. رئیس پیشین بازرسی پلیس پایتخت تصریح کرد: یکی از ادعاهای مطرح‌شده این است که بازداشت‌شدگان ۱۸تیر ۸۸ توسط اراذل و اوباش مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که این مساله نیز کذب است. او ادامه داد: ما از بیش از ۹۰ نفر از بازداشت‌شدگان کهریزک رضایت گرفتیم و در گفت‌وگوهایی که با آنها داشتیم هیچ‌یک ادعایی مبنی بر مورد ضرب و شتم قرار گرفتن از سوی سایر زندانیان را نداشتند. سردار فودازی در ارتباط با مرگ رامین پوراندرجانی و علت مرگ او گفت: متاسفانه آن پزشک وظیفه بر اثر ترسی که داشت و به او به اشتباه گفته بودند تو مقصری، دچار جنون آنی شده و با خوردن قرص خودکشی کرده بود. او تاکید کرد: نظریه پزشکی قانونی در این ارتباط موجود است.

صحت ندارد
سردار فودازی درباره انفصال از خدمت یا حبس چند نفر از مسئولان ناجا پس از بسته شدن کهریزگ گفت: برای بررسی اتهامات برخی مقامات نیروی انتظامی، آنها از کار تعلیق شدند، اما در جریان رسیدگی‌ها مشخص شد که هیچ‌یک در این ارتباط اتهامی نداشته و به‌خاطر بی‌گناهی، محکوم نشدند. فودازی تاکید کرد: بازرسی پلیس تهران بزرگ در این ماجرا از ۹۰نفر رضایت گرفت، همه آنها گفتند که در کهریزک هیچ‌کس به من دست نزده است. ما در کهریزک بیش از 200نفر بازداشتی داشتیم. آنها می‌گفتند ما را هل دادند، اما اینکه بزنند و تجاوز کنند، صحت ندارد. سه نفری که در کهریزک فوت کردند سرما خورده بودند و در اثر مننژیت فوت کردند. البته برخی بازداشت‌شدگان موقع دستگیری کتک خورده بودند، اما در بازداشتگاه کتک نخورده بودند. من در سال ۸۸ در کف خیابان بودم، در موقع دستگیری وقتی ماموران پلیس مشاهده می‌کردند گروهی قصد آتش زدن بانک‌ها و مغازه‌ها را دارند با ‌آنها برخورد می‌کردند، نازشان که نمی‌کردند. او افزود: یک نفر بود که ادعا می‌کرد مرا در کهریزک تا گردن در زمین چال کرده‌اند، من متعجب بودم، چراکه در کهریزک جایی برای چال کردن وجود ندارد. من پیش رئیس دادگاه رفتم و از او خواهش کردم که ممکن است برای بازدید محل و بازرسی صحنه به محل بیایید. در آنجا یک چاه آب کنده بودم، ولی آب چاه به‌قدری تلخ بود که استفاده آن برای افراد مناسب نبود و برای اسکان افراد معتاد اردوگاه شفق را گرفتم.
 

رادان به کهریزک نرفت
او درباره برخی ادعاهای مطرح‌شده راجع به آزار جنسی بازداشت‌شدگان در کهریزک گفت: گفته می‌شد۱۴۰نفر را در اتاقی جا داده بودند که ما برای ۴۹نفر در نظر گرفته بودیم. امکان ندارد این اتفاقات در کهریزک رخ‌ داده باشد، اصلا فضای این کار‌ها نبود. آنها فقط قبل از دستگیری کتک خورده بودند. اتاق‌ها نو بود، اصلا چیزی به نام کک و ساس وجود نداشت. من زمانی که مسئولیت بازرسی تهران بزرگ را به‌عهده گرفتم، همه مسئولان قبلی بازداشت بودند و برای اینکه می‌دانستم در آنجا چه اتفاقاتی افتاده است و محل کهریزک را می‌شناختم این مسئولیت را در بازرسی قبول کردم. فودازی با اشاره به نقش سردار رادان در مسائل مرتبط با کهریزک خاطرنشان کرد: من به رئیس دادگاه گفتم، افسران نیروی انتظامی کاره‌ای نبودند و کهریزک استاندارد‌های لازم را نداشت و تنها یک سوله است. من پرونده تمام این مسئولان را پیگیری کردم تا آزاد شوند و ثابت کردیم که سردار رادان در آن دو روز اصلا به محل زندان کهریزک نرفته بود. عده‌ای می‌گفتند سردار رادان با هلیکوپتر به محل می‌آمد، ما ثابت کردیم سردار رادان اصلا به آنجا نرفته است. سردار رادان در زمان مسئولیت جانشینی فرماندهی ناجا بسیار مقتدر و با قدرت عمل می‌کرد. نیروی انتظامی در تمام صحنه‌ها چون کار اجرایی می‌کند و تابع ولی امر خود است هرگز وارد سیاست نمی‌شود.

آرمان

سردار فودازی مسئول پرونده تشریح کرد

جزئیات حوادث کهریزک 

همدلی| روز ششم مرداد سال ١٣٨٨، «سعید جلیلی» دبیر شورایعالی امنیت ملی از دستور مقام معظم رهبری مبنی بر تعطیلی یک بازداشتگاه «غیر استاندارد» خبرداد. بازداشتگاهی که پس از آن به یکی از معروف‌ترین بازداشتگاه‌ها و در کانون مهم‌ترین تحولات پس از انقلاب قرار گرفت؛ بازداشتگاه کهریزک.
 

این بازداشتگاه که در جنوب تهران و در نزدیکی یکی از مهم‌ترین مراکز خدماتی نیکوکاران ایران به سالمندان قرار داشت، به ناگهان نام «کهریزک» را از منطقه‌ای که یادآور نیکوکاری بود، به منطقه‌ای تبدیل کرد که یادآور یک جنایت شد که در آن سه نفر از جوانان معترض به نتایج انتخابات سال 88 جان باختند و از این منظر اقدامات مسئولان این بازداشتگاه و مقامات قضایی دخیل در جریان به پای نظام نوشته شد.
اما تنها نام‌های «محسن روح‌‌الامینی»، «محمد کامرانی» و «امیرجوادی‌فر» نبود که مرگ‌شان با این بازداشتگاه مخوف گره خورد. «رامین پوراندرجانی» پزشک جوانی بود که مامور خدمت در این بازداشتگاه بود، نیز کمی بعد خبر مرگش منتشر شد که برخی از منابع رسانه‌ای «خودکشی» را علت مرگ او عنوان کردند که جنجال دیگری بر نام کهریزک اضافه کردند.
 

نزدیک به شش سال پس از بر زبان افتادن نام کهریزک، هنوز هم این بازداشتگاه خبرساز می‌شود که در آخرین مورد آن گقته شد یکی از قضات دادگاه مربوط به کهریزک این روزها به جرم اختلاس در زندان است. قاضی‌ای که نامش در کنار نام سعید مرتضوی پیش از این رسانه‌ای شده بود. مرتضوی نیز از پس همان ماجرای کهریزک از مشاغل قضایی برکنار شد و دادگاه‌های خبرسازی نیز داشته است.
پس از رسانه‌ای شدن ماجرای کهریزک و تعطیلی آن، گروهی از مسئولان ناجا برای رسیدگی به اتهاماتشان تعلیق می‌شوند و در مهر ماه سال ۸۸ سردار «علی‌قلی فودازی» به ریاست بازرسی پلیس پایتخت منصوب شد. او در زمانی که ریاست بازرسی پلیس پایتخت را بر عهده داشت، مسئول رسیدگی به پرونده بازداشتگاه کهریزک نیز شد.وی روز گذشته در گفت‌وگو با ایلنا به اتفاقات مربوط به این بازداشتگاه، پیش و پس از تعطیلی آن پرداخت که بخش‌هایی از

آن در ادامه می‌آید:
[درباره اینکه ادعا شده مسئولیت بازداشت کهریزک با برخی از فرماندهان سپاه بوده است]بازداشتگاه کهریزک توسط مسئولان وقت ناجا راه‌اندازی شده بود و به جز نیروی انتظامی هیچ دستگاه دیگری در این بازداشتگاه مسئولیت نداشت. بازداشتگاه کهریزک در سال ۸۸ نیز تحت نظر نیروی انتظامی بود و هیچ کدام از سرداران سپاه در آن نقشی نداشتند.
 

اصرار دادستان به اعزام بازداشتی‌ها به کهریزک
سردار رجب‌زاده که در آن زمان مسئولیت فرماندهی تهران بزرگ را بر عهده داشت اعلام کرد که این بازداشتگاه بیش از این ظرفیت نگهداری بازداشت‌شدگان ۱۸ تیر سال ۸۸ را ندارد و باید به جای دیگری منتقل شود، اما دادستانی تاکید داشت به دلیل اینکه برای نگهداری این افراد جا نداریم، باید این افراد تا زمان تعیین تکلیف در بازداشتگاه کهریزک نگهداری شوند.
برای بازداشت‌شدگان ۱۸ تیر ۸۸ دو اتاق بزرگ در نظر گرفته شده بود که آن‌ها در آنجا نگهداری شوند و هیچ گونه ارتباطی میان این بازداشت‌شدگان و اراذل و اوباشی که پیش از این در کهریزک نگهداری می‌شدند، وجود نداشت. یکی از ادعای مطرح شده این است که بازداشت شدگان ۱۸ تیر ۸۸ توسط اراذل و اوباش مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که این مسئله نیز کذب است.
از ۹۰ نفر از بازداشت شدگان رضایت گرفتیم
 

بازرسی پلیس تهران بزرگ در این ماجرا از ۹۰ نفر رضایت گرفت، همه آن‌ها گفتند که در کهریزک هیچ‌کس به من دست نزده است. ما در کهریزک بیش از 200 نفر بازداشتی داشتیم. آن‌ها می‌گفتند ما را هل دادند، اما اینکه بزنند و تجاوز کنند؛ صحت ندارد. سه نفری که در کهریزک فوت کردند سرما خورده بودند و در اثر مننژیت فوت کردند. البته برخی از بازداشت شدگان موقع دستگیری کتک خورده بودند، اما در بازداشتگاه کتک نخورده بودند. 
 

پزشک کهریزک از ترس خودکشی کرد
[در پاسخ به این پرسش که آیا در ارتباط با مرگ رامین پوراندرجانی پزشک بازداشتگاه کهریزک تحقیقاتی به عمل آمد و علت مرگ چه بود] متاسفانه آن پزشک وظیفه بر اثر ترسی که داشت و به او به اشتباه گفته بودند تو مقصری دچار جنون آنی شده و با خوردن قرص خودکشی کرد. نظریه پزشکی قانونی در این ارتباط موجود است.یک نفر بود که ادعا می‌کرد، من را در کهریزک تا گردن در زمین چال کرده‌اند من متعجب بودم که در کهریزک جایی برای چال کردن وجود ندارد. من پیش رئیس دادگاه رفتم و از او خواهش کردم که ممکن است برای بازدید محل و بازرسی صحنه به محل بیایید.. .ما به همراه کسی که صحنه را بازسازی کرده بود تا اعتراف بگیرند و همراه با نماینده بازپرس به کهریزک رفتیم. از او خواستیم که محلی که او را چال کردند، نشان دهد. آن شخص محلی را نشان داد من خواهش کردم که بیشتر دقت کند، اما دوباره‌‌ همان جا را نشان داد. من به نماینده بازپرس گفتم: «حاج‌آقا من بچه روستا هستم، خاک اطراف این چاله از زمستان تا به حال بیل نخورده است» رئیس دادگاه هم این را تایید کرد. 
 

درباره ادعای آزار جنسی بازداشت شدگان 
گفته می‌شد؛ ۱۴۰ نفر را در اتاقی جا داده بودند که ما برای ۴۹ نفر در نظر گرفته بودیم. امکان ندارد این اتفاقات در کهریزک رخ‌ داده باشد، اصلا فضای این کار‌ها نبود. آن‌ها فقط قبل از دستگیری کتک‌خورده بودند. اتاق‌ها نو بود، اصلاً چیزی به نام کک و ساس وجود نداشت. من زمانی که مسئولیت بازرسی تهران بزرگ را به‌عهده گرفتم، همه مسئولان قبلی بازداشت بودند و برای اینکه می‌دانستم در آنجا چه اتفاقاتی افتاده است و محل کهریزک را می‌شناختم این مسئولیت را در بازرسی قبول کردم. من به رئیس دادگاه گفتم، افسران نیروی انتظامی کاره‌ای نبودند و کهریزک استاندارد‌های لازم را نداشت و تنها یک سوله است. من پرونده تمام این مسئولان را پیگیری کردم تا آزاد شوند و ثابت کردیم که سردار رادان در آن دو روز اصلا به محل زندان کهریزک نرفته بود. عده‌ای می‌گفتند؛ سردار رادان با هلی‌کوپتر به محل می‌آمد، ما ثابت کردیم سردار رادان اصلا به آنجا نرفته است. سردار رادان در زمان مسئولیت جانشینی فرماندهی ناجا بسیار مقتدر و با قدرت عمل می‌کرد. نیروی انتظامی در تمام صحنه‌ها چون کار اجرایی می‌کند و تابع ولی امر خود می‌باشد هرگز وارد سیاست نمی‌شود.

روايت عجیب از كهريزك

گروه سياست: رئيس بازرسي پليس پايتخت در سال 88 منكر ارتباط ميان بازداشت‌شدگان رخدادهاي تير 88 با اراذل و اوباش ساكن بازداشتگاه كهريزك شده است. منكر بدرفتاري با بازداشتي‌ها شده است. منكر نگهداري 140 نفر در يك فضاي نامناسب شده است. سردار علي‌قلي فودازي كه مسئول رسيدگي به پرونده بازداشتگاه كهريزك هم بوده است، در گفت‌وگو با ايلنا سخناني بر زبان رانده كه برخي از آنها كمي تا قسمتي با روايت‌هاي پيش‌گفته و حتي محتواي گزارش‌هاي پرونده‌هاي دادگاه‌هاي كهريزك متفاوت است.فودازي در پاسخ به اين پرسش که طبق برخي روايت‌ها پيش از انتقال بازداشت‌شدگان ۱۸ تير ۸۸ برخي زندانيان خطرناک در کهريزک نگهداري مي‌شدند و اين بازداشت‌شدگان نيز به سلول‌هاي اين افراد خطرناک منتقل شدند، گفته است: «اصلا چنين مسئله‌اي صحت ندارد چراکه سلول اين دو گروه از يکديگر جدا بود». ... او گفته است «براي بازداشت‌شدگان ۱۸ تير ۸۸ دو اتاق بزرگ در نظر گرفته شده بود که در آنجا نگهداري شوند و هيچ‌گونه ارتباطي ميان اين بازداشت‌شدگان و اراذل و اوباشي که پيش از اين در کهريزک نگهداري مي‌شدند، وجود نداشت». رئيس پيشين بازرسي پليس پايتخت تأکيد کرده «يکي از ادعاهاي مطرح‌شده اين است که بازداشت‌شدگان ۱۸ تير ۸۸ از سوي اراذل و اوباش مورد ضرب و شتم قرار گرفتند که اين مسئله نيز کذب است». اين سخنان فودازي كمي تا قسمتي با شواهد و گفته‌هاي پيشين در تعارض است. سخنان فودازي حتي با گفته‌هاي فرمانده او، سردار اسماعيل احمدي‌مقدم هم در تعارض است كه گفته بود به توصيه او مبني بر جداسازي بازداشتي‌ها از اراذل و اوباش توجهي نشده است و اين يعني بازداشتي‌ها و اراذل يك جا نگهداري مي‌شدند. احمدي‌مقدم گفته بود: «... مرتضوي اصرار داشت که اين افراد دستگيرشده چاقو، قمه و زنجير داشته‌اند و از همين حيث اراذل و اوباش محسوب مي‌شوند که من در آن جلسه عنوان کردم که ضبط کنيد و بنويسيد که من مخالف هستم و مخالفت ناجا نيز ثبت شد. اما من در آن جلسه به يک نفر عنوان کردم که به بچه‌هاي کهريزک بسپاريد اولا حواسشان باشد اين افراد در بند جداگانه و ميان اراذل و اوباش فرستاده نشوند و درثاني بدرفتاري با آنها نکنيد، اما همين دهان به دهان گشتن و اين به آن بگو، باعث شد اين تأکيدات من به مرحله اجرا نرسد...».
امكان ندارد رخ داده باشد!
 

رئيس پيشين بازرسي پليس گفته است: «گفته مي‌شد ۱۴۰ نفر را در اتاقي جا داده بودند که ما براي ۴۹ نفر در نظر گرفته بوديم. امکان ندارد اين اتفاقات در کهريزک رخ‌ داده باشد، اصلا فضاي اين کار‌ها نبود. آنها فقط قبل از دستگيري کتک‌ خورده بودند. اتاق‌ها نو بود، اصلا چيزي به نام کک و ساس وجود نداشت. من زماني که مسئوليت بازرسي تهران بزرگ را بر عهده گرفتم، همه مسئولان قبلي بازداشت بودند و براي اينکه مي‌دانستم در آنجا چه اتفاقاتي افتاده است و محل کهريزک را مي‌شناختم اين مسئوليت را در بازرسي قبول کردم». حالا ببينيد كه سردار احمدي‌مقدم دراين‌باره چه گفته بوده: «... آمده بودند در هر بند که ظرفيت 50 نفر را داشت، 170 نفر را جا دادند و قبول کنيد در گرماي تابستان کهريزک آن هم در يک مکاني که استاندارد نيست، اگر کاري هم صورت نگيرد، اين تراکم آدم در اين محل کم‌امکانات داراي مسئله است...». گزارش پرونده دادگاه انتظامي كهريزك هم گفته‌هاي احمدي‌مقدم را تأييد مي‌كند و با آن منطبق‌تر است تا سخنان رئيس پيشين بازرسي پليس! در اين گزارش آمده است كه بازداشت‌شدگان هنگام پذيرش در «کهريزک» از سوي افسر نگهبانان وقت با لوله pvc مورد ضرب‌وجرح قرار گرفته و به آنها فحاشي شده است. در اين گزارش آمده است كه متهمان در انظار عمومي مورد توهين‌هاي مختلف از نوع پوشش تا موضوعات ديگر واقع شده‌‌ بودند و ۱۲۳ نفر بازداشتي را در قرنطينه‌اي به مساحت حداکثر ۶۵ متر به اضافه ۳۷ نفر اراذل ‌و اوباش، يعني ۱۶۰ نفر جا داده‌ بودند، درحالي‌که جاي کافي براي نشستن وجود نداشته است.
 

ضرب‌وشتمي در كار نبود
فودازي همچنين با اشاره به اينكه ما از بيش از ۹۰ نفر از بازداشت‌شدگان کهريزک رضايت گرفتيم، گفته است: «در گفت‌وگوهايي که با آنها داشتيم هيچ يک ادعايي مبني بر مورد ضرب‌وشتم قرارگرفتن از سوي ساير زندانيان را نداشتند. همه آن 90 نفر گفتند که در کهريزک هيچ‌کس به من دست نزده است». اگر اين‌طور بوده است، پس چرا به روايت احمدي‌مقدم با مسئول كهريزك برخورد شد و چرا تعدادي از مأموران به خاطر بدرفتاري با بازداشت‌شدگان هم از خدمت منفصل شدند و هم برخي‌شان تا گرفتن حكم اعدام هم پيش رفتند؟! دادگاهي كه براي مأموران انتظامي دخيل در ماجراي كهريزك تشكيل شده بود، با توجه به تحقيقات و گفتار شاهدان، رفتار برخي مأموران را مصداق قتل‌ عمد تشخيص داد و براي سه ‌نفر حکم اعدام صادر كرد و براي ديگران احکام حبس. خانواده‌ها اما بعدا از خواسته خود اعلام گذشت کردند و محکومان از اعدام رهيدند. احمدي‌مقدم گفته بود: «با مسئول کهريزک برخورد هم شد، چراکه اگر اطلاع مي‌داد و حتي عقل داشت کمي پايين‌تر مقر يگان ويژه بود و مي‌توانست افراد دستگيرشده را در مسجد اين يگان جاي دهد يا حتي مي‌توانست اين افراد را در بازداشتگاه جديد که هرچند آب و برق نداشت، جاي دهد تا اين مشکلات به وجود نيايد. مأموران بند که سوء رفتار از آنها ناشي مي‌شد، محکوم هم شدند و به مسئولان بازداشتگاه متذکر شديم، چطور چهار روز اينجا بودند اما يک روز نرفتيد سرکشي کنيد؟ و حتي منتقد بودم که اگر آن زمان به من مي‌گفتيد با مسئوليت خودم همه را رها مي‌کردم. چراکه اينها جاني و قاتل نبودند».
 

تكرار   اتهام  مننژيت
فرمانده سابق سخنان عجيب‌تري هم زده است. او همان گزارش خلاف واقعي را كه مرتضوي و دو قاضي ديگر درباره علت مرگ سه بازداشتي منتشر كردند، تكرار كرده است. او گفته است: «سه نفري که در کهريزک فوت کردند سرما خورده بودند و در اثر مننژيت فوت کردند». اين درحالي است كه امير جوادي‌فر، محمد كامراني و محسن روح‌الاميني به استناد گزارش پزشكي قانوني، بابت ضربه بر نسوج نرم بدن و عدم رسيدگي طي 72 ساعت فوت كردند. «مرگ در اثر مننژيت» گزارش خلاف واقعي بود كه به دستور دادستان تهران از سوي بهداري زندان 210 كهريزك نوشته شده بود. نکته جالب در ماجرا اين بود که نه پزشک وظيفه شاغل در بهداري و نه رئيس بهداري «فاتب» هيچ‌کدام حاضر به تأييد و امضاي اين گزارش نشده بودند و متهمان دادگاه انتظامي «کهريزک» مدعي شدند متن اين گزارش خلاف واقع كه در كيفرخواست قضات كهريزك با عنوان «گزارش خلاف واقع از طريق امري ترغيب مأموران مربوطه به تنظيم گزارش خطاب به خود» آمده بود، توسط دادستان تهران «سعيد مرتضوي» به آنان داده شده و «مرتضوي» از آنان خواسته که چنين گزارشي را بنابر مصلحت به دادستان عمومي تهران ارائه کنند. مرتضوي بابت گزارش خلاف واقع ابتدا به پرداخت 200 هزار تومان محكوم شد اما شعبه ۳۸ ديوان عالي کشور در مقام مرجع تجديدنظر، اين اتهام را وارد ندانست و عنوان کرد که به‌فرض ثبوت جرم، ميزان جزاي نقدي دادستان سابق تهران، ۲۰ هزار تومان است. پرونده در اين اتهام به شعبه قضائي هم‌عرض فرستاده شد و در نهايت سعيد مرتضوي از اين اتهام تبرئه شد!
 

استثنائا   يك همسويي
رئيس پيشين بازرسي پليس پايتخت فقط يك‌جا سخنانش با سردار احمدي‌مقدم منطبق است، آن هم مقصردانستن سعيد مرتضوي در تصميم بر اعزام بازداشتي‌ها به كهريزك. او سخنان سردار احمدي‌مقدم را در جلسه ۱۹ تيرماه ۸۸ تأييد كرده و گفته است: «سردار رجب‌زاده که در آن زمان مسئوليت فرماندهي تهران بزرگ را برعهده داشت، اعلام کرد که اين بازداشتگاه بيش از اين ظرفيت نگهداري بازداشت‌شدگان ۱۸ تير سال ۸۸ را ندارد و بايد به جاي ديگري منتقل شود اما دادستاني تأکيد داشت به دليل اينکه براي نگهداري اين افراد جا نداريم بايد اين افراد تا زمان تعيين تکليف در بازداشتگاه کهريزک نگهداري شوند». احمدي‌مقدم پيش‌تر اعتراف كرده بود كه: «آقاي مرتضوي اصرار داشت که افراد دستگيرشده به کهريزک منتقل شوند». در گزارش کميته ويژه مجلس وقت، درباره «کهريزک» هم با اشاره به جلسه‌اي با مسئولان زندان اوين و قاضي حداد، معاون وقت امنيت دادستاني تهران، آمده بود كه مسئولان اوين اذعان کرده ‌بودند، انتقال بازداشت‌شدگان ۱۸تير به بهانه فقدان جا و ظرفيت در زندان اوين مطلب صحيحي نيست و زندان اوين کاملا آمادگي پذيرش آن بازداشت‌شدگان را داشته است. سعيد مرتضوي بعدا در واکنش به اظهارات فرمانده نيروي انتظامي مبني بر اينکه انتقال بازداشتي‌ها به كهريزك با اصرار او بوده است، گفت كه سخنان احمدي‌مقدم درباره حادثه کهريزک صحت ندارد. مرتضوي گفته بود: «به طور قطع به اظهارات آقاي احمدي‌مقدم درباره حادثه بازداشتگاه کهريزک به صورت کامل پاسخ خواهم داد». اين در حالي است كه او تا اين لحظه هيچ پاسخي به سخنان احمدي‌مقدم نداده است. او صرفا گفته است كه: «در اعزام دستگيرشدگان به بازداشتگاه کهريزک، گزارش نيروي انتظامي را قرائت کردم و در صحنه نبودم که ببينم آنها چه کار مي‌کنند».
 

به کانال سرزمین جاوید بپیوندید : telegram.me/sarzaminjavid